Biografia
Największą sławę zdobył dzięki wyczynom na boisku. Był też trenerem, posłem na sejm III RP, a obecnie jest prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej.
W wieku 12 lat wraz z bratem Ryszardem odbywał pierwsze treningi w Stali Mielec. Pierwszy sukces w piłce nożnej Lato osiągnął już w 1968 roku. Zdobył on wtedy 3. miejsce wraz ze swoim klubem na mistrzostwach Polski juniorów. Mimo tego sukcesu Lato nie dostawał powołań nawet do reprezentacji wojewódzkich. Jednak wyczekiwanie na grę w składzie Stali Mielec dało efekty. Już w sezonie 1972/1973 Grzegorz Lato osiągnął pierwszy poważny sukces w piłce, a właściwie dwa sukcesy. Zdobył on wtedy ze Stalą Mielec Mistrzostwo Polski a sam piłkarz(Grzegorz Lato) zdobył tytuł króla strzelców ekstraklasy strzelając rywalom w sumie 13 goli. Dobry sezon w wykonaniu pana Grzegorza nie mógł się nie odbić echem wśród klubów piłkarskich i reprezentacji.
Pierwszy mecz w Reprezentacji pan Grzegorz rozegrał tuż przed mistrzostwami świata 74, a był to mecz Polska - Bułgaria. Ten mecz Polska wygrała 2:0 a obydwie bramki strzelił Grzegorz Lato. I w ten sposób Lato stał się czołowym graczem reprezentacji. Po wygranych eliminacjach do MŚ 74 trzeba było się przygotowywać do głównej imprezy. W MŚ skazane na porażkę "Orły Górskiego" zrobiły niesamowitą niespodziankę. Zdobyli 3 miejsce, a Grzegorz Lato został królem strzelców tej imprezy z 7 trafieniami na koncie. Między mundialami ciągle przybywało też sukcesów na karcie piłkarza. W tym okresie (1974-78) zdobył on: 6. miejsce w głosowaniu czytelników France Football na najlepszego piłkarza Europy w 1974, koronę króla strzelców polskiej ekstraklasy 1975 roku, kiedy strzelił 19 bramek,
srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w 1976 roku. Został też mistrzem Polski ze Stalą Mielec w 1976 roku i "Piłkarzem Roku" w głosowaniu czytelników tygodnika Piłka Nożna w 1977 roku.
I przyszły kolejne mistrzostwa świata. Przez eliminacje Polacy przebrnęli gładko, zostawiając w tyle m.in. Portugalie, ale na mistrzostwach świata nie było już tak różowo. Nie zdobycie żadnego medalu odebrano jako klęskę narodową. W 1980 roku pan Grzegorz przeszedł do belgijskiego KSC Lokeren. Nie zagrał już potem w polskiej lidze. Po zdobyciu brązowego medalu z reprezentacją polski na MŚ 82 postanowił odejść z KSC Lokeren i przenieść się do CD Altante Mexico City. Grał w tym klubie do 1984 roku, w którym to przeniósł się do klubu Polonia Hamilton. W 1991 roku postanowił skończyć z bieganiem za piłką po boisku i zacząć trenować kluby piłkarskie. W 1988 roku prowadził już klub piłkarski North York Rackets Toronto. W 1991 roku, po powrocie do kraju, objął klub Stal Mielec.
Po okresie trenerki w Mielcu zatrudnili go działacze Olimpii Poznań. Później w latach 1995-96 był trenerem Amici Wronki, a w 1999 roku zaliczył przygodę z Widzewem Łódź. Obecnie pełni funkcje prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej.